Dostęp otwarty
TRANSFORMACJA LINII ORZECZNICZEJ SĄDÓW POLSKICH W SPRAWACH DOTYCZĄCYCH SKUTECZNOŚCI UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH W WEWNĘTRZNYM PORZĄDKU PRAWNYM PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ – TEORIA A PRAKTYKA
Ben SASSI1
Wybrane Międzynarodowe aspekty prawa
Język publikacji: polski
Artykuł w czasopiśmie
Transformacje Nr 2 (109) 2021, Data publikacji: 22 czerwca 2021r.
Słowa kluczowe: umowy międzynarodowe; prawo międzynarodowe; Polska Rzeczpospolita Ludowa; skuteczność prawa międzynarodowego w prawie wewnętrznym; ex proprio vigore; orzecznictwo sądów PRL
Streszczenie W okresie obowiązywania konstytucji Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej stanowiska zajmowane przez Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny a także w niewielkim stopniu Trybunał Konstytucyjny, w przedmiocie relacji prawa międzynarodowego do prawa wewnętrznego, były niejednorodne. W szczególności można zaobserwować brak koherencji w rozpatrywaniu tej samej materii na przestrzeni lat. Cechą charakterystyczną orzecznictwa tego okresu jest wielopłaszczyznowość zainteresowań sądów sprawami m.in. stosunku umowy międzynarodowej do ustawy, obowiązywania prioprio vigore, norm samowykonalnych, czy też ratyfikacji i publikacji w Dzienniku Ustaw jako warunku obowiązywania umów w porządku wewnętrznym. Sędziowie orzekający skupiali się nie tylko na zagadnieniu praktycznego przestrzegania postanowień umowy międzynarodowej w porządku wewnętrznym, ale także nad sposobem jej stosowania. Praktyka ta, z punktu widzenia sędziego krajowego, była uzasadniona ze względu na brak normy konstytucyjnej określającej status źródeł prawa międzynarodowego w prawie wewnętrznym. Celem niniejszego artykułu jest analiza ewolucji jaka dokonała się w przywołanej materii na przełomie wieków. Pozwoli ona ocenić skuteczność historycznych rozwiązań oraz wykazać ich niedoskonałość z perspektywy obecnie obowiązującego prawa
Katedra Teorii, Filozofii i Historii Prawa, Akademia Leona Koźmińskiego, Warszawa, Polska
ORCID: 0000-0003-4430-6020
E-mail: bsassi@kozminski.edu.pl