Dostęp otwarty
BIOLOGICZNE I SEMIOTYCZNE NURTY W DZIEDZINIE SZTUCZNEJ INTELIGENCJI
Anna Sarosiek1
CYFROWY ŚWIAT – W BUDOWIE
Język publikacji: polski
Artykuł w czasopiśmie
Transformacje Nr 1–2 (88–89) 2016, Data publikacji: 14 maja 2016r.
Słowa kluczowe: sztuczna inteligencja, ucieleśnienie, biosemiotyka, systemy autonomiczne, systemy interaktywne, Jacques Loeb, Jakob von Uexküll
Streszczenie Celem pracy jest przedstawienie biologicznych i semiotycznych teorii znajdujących zastosowanie w pracach nad Sztuczną Inteligencją. Podejście biologiczne stało się jednym z najbardziej wpływowych nurtów w badaniach Ucieleśnionej Sztucznej Inteligencji. Szczególnie teorie Jacquesa Loeba i Jakoba von Uexkülla odegrały ważną rolę w zrozumieniu prezentowanej strategii. W trakcie rozwijania systemów autonomicznych badacze SI zwrócili uwagę na teorie mechanistyczne i orgazmiczne, wykorzystując ich wyniki do stworzenia układów interaktywnych. Biologia i semiotyka były w stanie zaoferować nową perspektywę pozwalającą postrzegać maszyny jako biorące czynny udział w procesach semiozy. W nurcie Ucieleśnionej Sztucznej Inteligencji interakcja ze środowiskiem ma podstawowe znaczenie. Podobnie sposób odnoszenia się do znaczących obiektów jest istotną cechą działania inteligentnych systemów. Paradygmat ucieleśnionego i osadzonego umysłu staje się kluczem do zrozumienia metod działania quasi-orgazmicznych, inteligentnych maszyn. Dzięki zastosowaniu biosemiotycznego podejścia sztuczne systemy mogą osiągnąć autonomię poprzez uczenie się i ewolucję oprogramowania. Nowością jest tu postrzeganie SI jako posiadającej potencjalną możliwość tworzenia własnego fenomenalnego świata.
Uniwersytet Papieski im. Jana Pawła II w Krakowie, Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych
E-mail: anna.sarosiek@icloud.com