Dostęp otwarty
ŚMIERĆ, KTÓRA NIE CHCE BYĆ ZOBRAZOWANA...? KULTUROWE UWARUNKOWANIA MYŚLENIA O ŚMIERCI I ŚMIERTELNOŚCI A PONOWOCZESNA WIZJA ŚMIERCI
Monika Miczka-Pajestka1
FILOZOFIA – POSTRZEGANIE I OBRAZOWANIE ŚWIATA I ŻYCIA
Język publikacji: polski
Artykuł w czasopiśmie
Transformacje Nr 1–2 (88–89) 2016, Data publikacji: 10 maja 2016r.
Słowa kluczowe: śmierć, śmiertelność, kultura, obrazowanie, symboliczność
Streszczenie W artykule przedstawiona została i opisana kwestia postrzegania, wizualizowania i rozumienia śmierci. Wskazano na kulturowe uwarunkowania myślenia o śmierci oraz perspektywę ponowoczesnego „wypierania” śmierci z przestrzeni życia. Rozpatrzono również problem obrazowania śmierci w kulturze, jej symboliczności i rytualizacji, z uwzględnieniem sytuacji ponowoczesnej, której domeną jest „zabójstwo” symbolu i znaku. Podjęto też próbę odpowiedzi na pytania: czy człowiek nie chce bądź nie potrzebuje już obrazowania śmierci? A może śmierć nie chce być już obrazowana? Za oś rozważań przyjęto założenie, iż śmierć w przestrzeni ponowoczesnego świata pozbawiona została, w pewnym sensie, swego „obrazu”, tym samym stała się niemożliwa do opisania czy opowiedzenia. Co ma swoje odniesienie również do problematyki zmiany w postrzeganiu i pojmowaniu śmierci, tzw. idiosynkrazji, związanej z antypatią wobec samego pojęcia i zjawiska śmierci, z niechęcią mówienia o śmierci i wypierania jej ze sfery codzienności i sfery znaczeniowej.
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej, Wydział Humanistyczno-Społeczny
E-mail: mmp111@poczta.fm